Muhabbat bekati – shahar bog‘lari,
Bu visol tonglari mushtarak, durkun.
Beibo oymomo ketmasdan nari –
Kuzatar bizlarni – kattakon durbin.
O‘zingni ko‘zimda ko‘rib qoldingmi,
Hayrona qarading hilolga bir qur.
Suyuklim, tabiat tilsimidir bu –
Qamar bizlar uchun to‘kayotir nur.
Betizgin shabboda o‘g‘irlab tuyg‘u,
To‘ldirar bog‘larga soching hidini.
Oshiqlar vaslidan olam charog‘on,
Muhabbat, ko‘zlarim ketyapti tinib.
Orazing taftidan yonib yaproqlar –
Shitirlab kuylashga tushar – halinchak.
Bastingga hayajon yo hadik inar,
Sen buncha ohuvash, buncha kuyunchak?
Muhabbat bekati – shahar bog‘lari,
Barglarda bo‘saning, yurakning izi.
O‘zingni ketishga nega chog‘lading,
Sokinlik. Jim bo‘lib gaplashmoq kezi.
Toshpo‘lat O‘rxun - Muhabbat bekatida
- Ayrıntılar
- Üst Kategori: Özbek Edebiyatı
- Kategori: Günümüz Özbek Nesri
- Gösterim: 338