Cismimi yandırma rahm et yâşıma ey bağrı daş 
İhtiyât et yanmasın nâgeh kurû yânında yaş 

Hoş geçer nezzâre-î hüsnünle ömrüm vâr ümîd 
Kim ede makbul dergâha benî hüsn-i maâş 

Fitne yâym kurmağa âteş mi olmuş ihtiyâç 
Kmi urursun âleme âteş çatıp peyveste kaş 

Tavf-ı kûyundâ ayağdan bâşa ermiş bir meded 
Mola ger kaddim büküp her dem ayâğım olsa baş 

Ey habâb-ı eşk nâ-yâb et ten-i uryânımı 
Kim bu rüsvâ perdemi çâk etdi sırrım kıldı fâş 

Pâre-pâre gönlümün sûz-ı derûnâ tâbi yok  
Göz yolundan katre-katre kaan olup çıksaydı kâş 

Ey Fuzûlî gark-ı hûn-âb etti göz merdümlerin 
Göreyim ku’lâb-ı müjgâna urulsun kanlu yaş