Sun sâgârı sâki bana mestâne disünler
Uslanmadı gitdi gör o dîvâne disünler
Peymânesini her kişi doldurmada bunda
Şimden gerü bu meclise meyhâne disünler
Dil hânesini yık koma taş üstüne bir taş
Sen yap anı iller ana vîrâne disünler
Gönlünde senin gayr u sivâ sureti n’eyler
Layık mı bu kim Kabe’ye büthâne disünler
Yahya’nın olup sözleri hep sırr-ı mahabbet
Yaran işidüb söyleme yabane disünler
müstefilü / müstefilü / müstefilü / fa'lün
Açıklama:
Ey saki! Bana kadeh sun da sarhoş desinler,
Uslanmadı gitti, görün şu divane desinler.
Burada herkes kadehini dolduruyor,
Bundan sonra bu oturduğumuz yere meyhane desinler.
Gönül evini yık, taş üstünde bir taş bırakma,
Sonra sen yap onu, eller varsın ona virane desinler.
Senin gönlünde başkasının resmi ne arıyor,
Hiç Kâbe’ye puthane denmesi yakışık alır mı?
Yahya’nın sözleri hep aşkın sırlarıyla doludur.
Dostlar, sakın bu sözleri işitip de yabancıya söyleme desinler.