Sun sâgârı sâki bana mestâne disünler
Uslanmadı gitdi gör o dîvâne disünler

Peymânesini her kişi doldurmada bunda
Şimden gerü bu meclise meyhâne disünler

Dil hânesini yık koma taş üstüne bir taş
Sen yap anı iller ana vîrâne disünler

Gönlünde senin gayr u sivâ sureti n’eyler
Layık mı bu kim Kabe’ye büthâne disünler

Yahya’nın olup sözleri hep sırr-ı mahabbet
Yaran işidüb söyleme yabane disünler


müstefilü / müstefilü / müstefilü / fa'lün

Açıklama:
Ey saki! Bana kadeh sun da sarhoş desinler,
Uslanmadı gitti, görün şu divane desinler.

Burada herkes kadehini dolduruyor,
Bundan sonra bu oturduğumuz yere meyhane desinler.

Gönül evini yık, taş üstünde bir taş bırakma,
Sonra sen yap onu, eller varsın ona virane desinler.

Senin gönlünde başkasının resmi ne arıyor,
Hiç Kâbe’ye puthane denmesi yakışık alır mı?

Yahya’nın sözleri hep aşkın sırlarıyla doludur.
Dostlar, sakın bu sözleri işitip de yabancıya söyleme desinler.