Çalıştı didindi yüzü gülmedi
Çile tohumunu ekti gariban
Aç kaldı süründü ama ölmedi
Dermansız dertleri çekti gariban
 
Köz oldu yüreği kavruldu özü
Feryat figan etse kar etmez sözü
Ağladı sızladı kör oldu gözü
Kanlı yaşı gözden döktü gariban
 
Hekimler baksa da derdi bilinmez
Alnına yazılan yazı silinmez
Yoksulun aşına lokma dilinmez
Boynunu feleğe büktü gariban
 
Kenan’ım gariplik fena mı fena
Hiç kimse olmaz ki garipten yana
Sonunda tak etti o tatlı cana
Ahiri zamanda çöktü gariban