Câm içre mey ki dâ’ire salmış habâb ana
Ayînedir ki aks salar âf-tâb ana

Zâhid su’âl ederse ki meyden nedir murâd
Bizde safâdır anda küdûret cevâb ana

Kan yaş döküp yanında döner âteşîn kebâb
Ma’şûka benzer âteş ü âşık kebâb ana

Eyler gönülde eşk hatın şevkini füzûn
Oddan çıkar bûhar saçıldıkça âb ana

Çeşmin marizi oldu gönül lâ’lne yetur
Renc-i humâra düştü devâdır şarâb ana

Teklîf-i cennet eyleme kûyunda gönlüme
Çün cennet ehlidir ne verirsin âzâb ana

Mesdûddur Fuzuli’ye mey-hâneler yolu
Yâ Rab hidâyet eyle tarîk-i savâb ana

Mef û lü / fâ i lâ tü / me fâ î lü / fâ i lün