.Olmasaydı qəmi-eşqin dili-viranımda,
Saxlamazdım onu bu izzət ilə yanımda.
O qara xalı mənə versələr qanın içərəm,
Nə üçün mənzil edib arizi-cananımda.
Tutanı müshəfi rüxsarüvü ol kafər xət,
Görünür gör nə xələllər mənim iymanımda.
Eyləməz aşiqi aşiqi bir lütf ilə xürrəm, ya rəb,
Bu nə rəftardır ol sərvi-xuramanımda?
Düşəni xublərin könlümə fikri, Seyyid,
Əlli Yusif tapılır külbeyi-əhzanımda.
* * *
Bir zaman biz dəxi ol mah ilə həmxanə idik,
Şəm`i-ruxsarəsinə yanmağa pərvanə idik.
Şuri — mey başda, əyaq əldə, səbu zanudə,
Məclisi-eyşdə həmkaseyi-cananə idik.
Rəşki-səd aqilü fərzanə idik gərçi ki, biz
Həlqeyi-silsileyi-zülfdə divanə idik.
Hüsnünə məzhər idik ol büti-simin bədənin,
Üzünə ayinə, geysulərinə şanə idik.
Uzadıb başımızı xumdan içərdik meyi-nab,
Məst meyxanədə biminnəti-peymanə idik.
İndi bir özgə sayaq ilə ötürsən bizdən,
Biz məgər kim, sənə, ey gül, belə biganə idik?
Ol büti-Leylivəşin aşiqi-Məcnunu olub,
Şöhrəti-eşq ilə Seyyid kimi əfsanə idik.
Seyid Əzim Şirvani - Qəzəllər
- Ayrıntılar
- Üst Kategori: Azerbaycan Edebiyatı
- Kategori: Azerbaycan Klasik Edebiyatı
- Gösterim: 1928