.Olmasaydı qəmi-eşqin dili-viranımda,
Saxlamazdım onu bu izzət ilə yanımda.

O qara xalı mənə versələr qanın içərəm,
Nə üçün mənzil edib arizi-cananımda.

Tutanı müshəfi rüxsarüvü ol kafər xət,
Görünür gör nə xələllər mənim iymanımda.

Eyləməz aşiqi aşiqi bir lütf ilə xürrəm, ya rəb,
Bu nə rəftardır ol sərvi-xuramanımda?

Düşəni xublərin könlümə fikri, Seyyid,
Əlli Yusif tapılır külbeyi-əhzanımda.

* * *

Bir zaman biz dəxi ol mah ilə həmxanə idik,
Şəm`i-ruxsarəsinə yanmağa pərvanə idik.

Şuri — mey başda, əyaq əldə, səbu zanudə,
Məclisi-eyşdə həmkaseyi-cananə idik.

Rəşki-səd aqilü fərzanə idik gərçi ki, biz
Həlqeyi-silsileyi-zülfdə divanə idik.

Hüsnünə məzhər idik ol büti-simin bədənin,
Üzünə ayinə, geysulərinə şanə idik.

Uzadıb başımızı xumdan içərdik meyi-nab,
Məst meyxanədə biminnəti-peymanə idik.

İndi bir özgə sayaq ilə ötürsən bizdən,
Biz məgər kim, sənə, ey gül, belə biganə idik?

Ol büti-Leylivəşin aşiqi-Məcnunu olub,
Şöhrəti-eşq ilə Seyyid kimi əfsanə idik.