***

Тәңирим бизди меҳир менен дусластырды,

Парыз болды мудам жүзиңди көриў.

Өмир тәғдиримизге жайғастырды

үш сыйлықты:

Сүйиў,

                Сүйилиў,

                                   Күтиў.

 

Пәк нәзерлер аўыр гүнәға батты,

Пайда болды жумбақлар, сан мың жалған.

Алысқа гүзеттик муҳаббатты,

Бизде жүрек қалды алданған.

 

Өмир берген үш сыйлықтан өзиңе,

Екеўин алдың:

                    Сүйиў,

                                         Сүйилиў.

Қайыл болдым шебер дүнья шегине,

Маған қалды енди мәнгиге күтиў…

 

 

****

 

Tanrım bizdi şefkatle dost kıldı,

Farz oldu şimdi yüzünü görmek.

Ömür, bize üç hediye sundu:

Sevmek, Sevilmek, Beklemek.

 

Pak duygular ağır günaha battı,

Oluştu birçok belirsiz yalan.

Uzaklara sevk ettik aşkımızı,

Ama bizde yürek kaldı aldanan.

 

Ömrün verdiği üç hediyeden kendine,

İkisini aldın:

Sevmek, Sevilmek.

Hayran kaldım bu dünyanın sonuna,

Bana kaldı şimdi ebedi beklemek.

 

***

 

Пидайы болмағым қыйын -

сен ушын -

Фарҳад болып таў қопаралмайман,

Мәжнүн болып шөлди етпеймен мәкан,

Арзыйсаң бәрине, арзыйсаң...

Бирақ -

Рамео болып та бералмайман жан.

 

Мен сени сүйемен өзим болып,

Еликлемей 

даңқлы қаҳарманларға.

Сезимим реңлери мың қубылып,

cаған ертип

апаражақ

жақты таңларға.

 

Ашықпан - Мен!

Ышқыға усындым жанды,

Бир ығбал тилеймен Таңри- Алламнан.

Өзимнен артық көрмеймен сирә

әлем билген қаҳарманларды,

мен де дүньяға салған қозғалыс

ашықпан -

Атағулламан!

 

Пидайы болмағым дым қыйын...

Сен ушын -

жасаўдан басқа

ҳешнәрсе ислей алмайман...

 

Түсин...

 

****

 

Fedai olmağım biraz zor bana -

sen için -

Ferhad olup dağı koparamam,

Mecnun gibi sahrayı edinemem mekan,

Değiyorsun hepsine, değiyorsun...

Ama -

Romeo gibi veremem can.

 

Ben seni seviyorum kendim gibi,

Benzemem

meşhur kahramanlara.

Gönlüm renkleri değişip,

sana getirecek

parlak tanlara.

 

Aşığım -Ben!

Aşka verdim canı,

Bir ıkbal dileyeceğim Tanrı-Allahtan.

Kendimden fazla bilmiyorum,

alem bilen kahramanları,

ben de dünyaya isyan eden

aşığım -

Atağulla'yım!

 

Fedai olmağim çok zor bana -

sen için -

yaşamaktan başka

hiçbir şey yapamam...

 

Anla...

 

***

 

Көп гәпти нетемиз?

Айтайық ҳақыйқатты,

сөйлейик  шын.

Жалғанлар жетерли (өмиримнен артық).

Сен билмеген сырларым ушын

екеўимиз де теңдей азаплар тарттық.

 

Қамаўда қалған жүректиң

дийўалларын урып шаршадың...

Сес жоқ!

(Бул неткен арсызлық?!)

Қулазыған көңлиме жыр ектиң

қосықлар төгилди... -

дийўалларға түсти сызық.

 

Бул қатарлардан өзиңди

таппай  -

көре алдың тек ҳижран реңлерин.

Шайырлығым бир жалғандай,

үлкен жалғандай,

гүнәкар етеди -

тислетер ерин.

 

Өмиримизди толтырдық өтирикке:

сағынбадым дедиң,

күтпедим дедиң.

Расын айт енди, сөзлерди иркпе,

Ақыры, шынтлап ашық болған едиң...

 

Көп гәпти нетемиз!?

Айтайық шынын...

 

****

 

Çok sözü napacağız

Söyleyin hakikati,

Konuşun gerçeği

Hayatımda ki yalanlar yeterli artık

Senin bilmediğin sırların için

İkimizde büyük acılar tattık.

 

Ğamda kalan yüreğim

Duvarları vurıp yoruldu

Ses yok!

Bu nasıl arsızlık!?

Sahra gibi gönlüme şiir ektin

Koşuklar döküldü...

Duvarlara attı çizik.

 

Bu zamanda kendimi bulamadım

Sadece hıcran renklerini gördüm.

Şairliğim yalan,

Büyük yalan

Günahkâr ediyor

Dudak istiyor.

 

Ömrümzü yalanlara doldurduk

Özlemedim dedin

Beklemedim dedin

Gerçeği söylüyorum, sözümü kesme.

Sonunda gerçekten aşık oldun.

 

Çok sözü ne yapacağız?

Söyleyin hakikati.

 

Atağulla Satbaev

(Çeviren: Janabaev Azizbek)