(“Mühakimə”dən)
Bülbüldür tanıdan gülü, gülşəni,
Mənimçün yaradıb Allahım səni.
Sən varsan, bu dünya, bu aləm mənim,
Ey dərin kamallı.
Əgər sən olmasan, yox kimiyəm mən,
Yelkənsiz, sükansız bir gəmiyəm mən.
Hər gizli baxışın ürək titrədir,
Gülüşün şəfqətli, baxışın dərin.
Məni məndən alıb, sənə bəxş edir
Məndən gileylərin, şikayətlərin.
Özün sirr, sözün sirr, təbəssümün sirr.
Sənin tilsiminə düşəndən bəri,
Birliyə, vəhdətə səni səsləyir
Möhtac ürəyimin döyüntüləri.
Özümü yandırır öz könül ahım.
Sevincim, güvəncim, ey səcdəgahım.
Ədəbi möhtacam, sənə möhtacam,
Yenidən oynayır köhnə həvəslər.
Səndən bir ricam var, səndən bir ricam,
Sev məni, mən səni sevdiyim qədər.
* * *
Körpə mışıltısı xəfif meh kimi
Qarışır ananın laylay səsinə,
Bu birlik oxşayıb əsəblərimi,
Ucaltdı ruhumu göy qübbəsinə.
Ana nəfəsilə gülləndi hər yan,
Bu şirin avaza qaynadı qanım,
Boğazda səslənən qaynatmalardan.
Süzüldü ruhuma Azərbaycanım.
Bəxtiyar VAHABZADƏ - Bir Rica
- Ayrıntılar
- Üst Kategori: Azerbaycan Edebiyatı
- Kategori: Azerbaycan Edibleri ve Eserleri
- Gösterim: 741